Nie walczyć o parę  stołków

autor zdjęcia: Darek Golik

źródło: Fotorzepa

Janusz Piechociński

Rozmowa Mazurka: Janusz Piechociński, poseł PSL

Rz: Znajdzie mi pan robotę?

Jestem znany z tego, że nie noszę żadnym ministrom i prezesom CV swoich kolegów z prośbą, by coś dla nich znaleźli.

Może rzeczywiście nie warto z panem gadać. Co pan tam w końcu może…

Myśli pan, że szefowie największych firm państwowych nie chcieli mnie kupić, tak jak kupują innych polityków?

A jak się kupuje polityka?

„No powiedz, o co ci chodzi, masz jakiegoś kumpla? To go zatrudnimy, nawet lewy etat się znajdzie”. Najwyżej jako doradca nie będzie miał służbowego samochodu, tylko ryczałt na benzynę.

Ale przecież w firmach państwowych jest limit płac.

Tak, jest ustawa kominowa, ale najwyżej doda się ze dwie rady nadzorcze po 3 tysiące każda i już ma się razem pensję większą niż poselska i to za nielimitowany, czyli żaden czas pracy. A potem, w nowym rozdaniu już można zostać prezesem.

Po co to panu proponowano?

Wszystko po to, żebym się nie czepiał, żebym był ich.

Tak to wygląda?

A jak pan myśli? Że jak to działa? Jakim cudem w tych instytucjach pojawiły się wielkie rodzinno-towarzyskie stajnie rozmaitych polityków? Zatrudnia się przyjaciół, siostrzenice, konkubiny. Te ostatnie najłatwiej, bo nie noszą tego samego nazwiska.

I wszyscy milczą?

Politycy mają w tym interes, a...